Cecylia Tęciorowska (de domo Walorska) urodziła się 20.11.1942r. w Równem na Kresach Wschodnich. Ukończyła studia magisterskie na kierunku filologia polska w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Uzyskała też tytuł doktora nauk humanistycznych w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie. Czy zawsze marzyła o tym, żeby zostać nauczycielką? Trudno powiedzieć, ale z całą pewnością kochała młodzież, więc praca z nią była w jakimś sensie Jej powołaniem. W swoim życiu była i polonistką, i dyrektorką szkoły, i kierowniczką świetlicy, i kierowniczką internatu. Strzegom, Janów Podlaski, Łosice, Namysłów, Lubsko, Warszawa – to kolejne przystanki na zawodowej drodze Cecylii, gdzie próbowała wić gniazda, choć w istocie osiadły tryb życia to zupełnie nie była Jej bajka.

Do ZSOiE zawitała w 1996 roku i natychmiast wypełniła szkolną przestrzeń swą niebanalną osobowością. Dowcipna, błyskotliwa, elokwentna, kobieta o niespożytej energii, artystka o wielu talentach. Uczyła języka polskiego na lekcjach, wrażliwości na kółku teatralnym, oczyszczającego śmiechu na zajęciach kabaretu. Uwielbiana przez uczniów, poważana przez rodziców, doceniana przez Dyrekcję Szkoły. Trudno uwierzyć, że pracowała z nami tylko 6 lat, tak bardzo zapadły nam w pamięć Jej żarty, występy artystyczne, cięte riposty, a nawet oryginalne outfity. Cecylia zawsze miała własne zdanie i nie szukała taniego poklasku. Była dobrą koleżanką, ale nigdy nie schlebiała innym. Skracała dystans, lecz się nie spoufalała. Miała w sobie to coś nieuchwytnego, co określa prawdziwą damę. Stale szukała nowych wyzwań, więc w końcu od nas odeszła, a wtedy zrobiło się dziwnie cicho i pusto. Ale wtedy jeszcze wracała: odwiedzała nas w szkolne święta, wpadała na premiery Teatru Bez Nazwy, pisała o Szkole artykuły do Magazynu Lubskiego, przysyłała kartki ze swych licznych wojaży, opowiadała o sukcesach dzieci, chwaliła zdjęciami wnuków. Niestety do czasu…

Kochana Cecylio, niebo piękniejsze jest, weselsze jest, odkąd Ty jesteś tam. A nasz cały świat zmienił się, posmutniał, odkąd nie ma tu Ciebie.

Z wielkim żalem żegnają Cię

Dyrekcja i pracownicy ZSOiE w Lubsku